Interview erevoorzitter Ad Lansink: ‘Overbrug tegenstellingen’

‘Overbrug tegenstellingen’

Nee, aan ‘een uurtje’ hadden we bepaald niet genoeg. Herinneringen ophalen met erevoorzitter Ad Lansink betekent twee uur ademloos luisteren naar verhalen waarin Ruud Lubbers en prins Carnaval in één adem genoemd worden. Hij schetst met groot gevoel voor detail en anekdote een tijdsbeeld waarin het CDA nog 49 zetels had in de Tweede Kamer en kernenergieactivisten in optocht naar Lansinks huis trokken. “Dat was echt heel naar, met een rechercheur achter een krant en politie in huis en zo.”

Wegwezen!

Later gooide die actie nog bijna roet in het eten, toen de toenmalige directeur van de Gelderse Milieufederatie Volkert Vintges op de stoep stond. Hij wilde vragen of Ad Lansink bestuursvoorzitter wilde worden. Wat bleek: Vintges was één van de activisten geweest die destijds rond zijn huis actie had gevoerd. “Wegwezen hier”, zei Lansink toen Vintges hem dat vertelde.

Toch raakten ze in gesprek en belandde Vintges binnen op de bank. “En toen kwamen we steeds dichter bij elkaar.” Dat de fervente voorstander van kernenergie voorzitter zou worden van de Gelderse Milieufederatie was echter voor de leden niet vanzelfsprekend. “Ze wilden dat ik kernenergie zou afzweren, maar dát kon ik niet beloven. Ik heb toegezegd dat ik in die functie geen pleidooi zou gaan houden vóór kernenergie. Maar ik sta pal voor mijn overtuiging dat discussie op basis van argumenten altijd mogelijk moet zijn.” Uiteindelijk werd Ad Lansink unaniem gekozen als bestuursvoorzitter.

Die functie heeft hij van 2003 tot 2011 bekleed. “Bestuur en medewerkers waren een fijne club mensen. Met heel diverse achtergronden, maar wel met ongeveer hetzelfde doel.” Uiteindelijk werd hij bij zijn afscheid zelfs benoemd tot erevoorzitter, wat gepaard ging met feestelijk getoeter – het filmpje ervan staat nog altijd op zijn website.

Zorgelijke reflecties

Is hij trots op wat hij heeft kunnen doen? “Sinds de partij Trots op Nederland houd ik niet meer zo van het woord trots”, glimlacht Lansink. “Maar tevreden, ja, dat wel. Ook omdat daar het woord ‘vrede’ in zit. In mijn tijd werd de GMF nog wel eens als tegenstander gezien. We hebben hard gewerkt aan het opbouwen van een goede band met bestuurders en bedrijven, zodat we in de positie kwamen om constructief mee te denken. Bijvoorbeeld met de ARN Afvalenergiecentrale, de VAR in Wilp, Electrabel (nu Engie) en met de Statenfracties.”

Heeft de erevoorzitter adviezen voor het Natuur en Milieu Gelderland van nu? Die vraag is eerst aanleiding voor wat zorgelijke reflecties op de huidige tijd. “Pproblemen zoals stikstof, klimaat, vervuiling en aantasting van het landschap zorgen voor een flinke verrechtsing. Mensen worden moe van angstscenario’s. Natuur en Milieu Gelderland kan zich niet aan die context onttrekken. Besef dat je niet alles van het ene op het andere moment kunt doen en blijf op een positieve manier werken aan verbinding.”

Moed houden ondanks teleurstelling

De bedenker van de beroemde Ladder van Lansink kent zelf ook de nodige teleurstellingen na een levenslange inzet voor een beter milieu. “De great reset, waar in het begin van de coronacrisis sprake van was, die zie ik er niet van komen.” Het is even stil, een unicum tijdens dit gesprek. “Ik ben altijd optimistisch geweest, maar ik vind de verrechtsing in de samenleving zorgelijk. Die belemmert ook een effectief milieu- en klimaatbeleid.”

Maar opgeven, nee. “Zoek de verbinding. Overbrug tegenstellingen. Wees bereid om een handreiking te doen naar mensen die andere opvattingen hebben.” Zelf leefde hij dat voor, onder andere door activist Vintges destijds tóch binnen te nodigen.

Als de voorstander van kernenergie en de felle activist elkaar konden vinden, dan is er inderdaad alle reden om hoop te houden.