Praten over voedsel

Praten over voedsel en ons landschap in Barchem-Lochem

In Barchem-Lochem zijn we gestart met een serie dialooggesprekken om met elkaar van gedachten te wisselen over onze voedselconsumptie, -productie en het landschap.

Op de hooibalen bij dit familiebedrijf

Een groep van zo’n 30 inwoners, een horeca-ondernemer en supermarkt Plus Cornelis hadden zich hiervoor aangemeld en op vrijdag 17 februari zaten we met elkaar op de hooibalen in de stal van boer Rene Lubberdink.

René Lubberdink nam het gezelschap mee in de geschiedenis van de boerderij. Hij vertelde hoe hij en zijn vrouw het familiebedrijf van zijn schoonouders hebben overgenomen. Zoals menig boer groeide het bedrijf in de loop van de jaren. Het doel was om door te groeien naar 120 melkkoeien.

En toen kwamen de fosfaatregels. Voor René Lubberdink op een ongunstig moment, omdat de laatste dertig koeien nog niet op stal stonden.

René en zijn vrouw voelden zich steeds meer bekneld tussen (nieuwe) regelgeving en investeringen. Nadat hij ook nog eens knieklachten kreeg, besloten ze om het roer drastisch om te gooien. De fosfaatrechten werden verkocht en het boeren werd over een andere boeg gegooid. Uiteraard had dit proces wel wat voeten in de aarde. Met name het afscheid nemen van de melkkoeien viel zwaar.

René ging lezen en leren. Hij las over klimaatverandering, de rol van de landbouw hierin, het belang van de bodem en het belang van (bio)diversiteit. En hij keek documentaires die hem inspireerden om de volgende stappen te zetten.

Voedselcoöperatie Puur van de buur

Inmiddels is het roer helemaal om. René heeft een aantal hectare agroforestry aangelegd, met hazelnoten en fruitbomen. Ook heeft hij een moestuin aangelegd en is hij begonnen met imkeren. De verkoop van de producten verloopt niet meer via een grote coöperatie, zoals voorheen met de melk het geval was. Met een aantal boeren in de buurt startte René de lokale Voedselcooperatie Puur van de buur. De boeren zijn de ‘makers’, de mensen die een abonnement hebben zijn de ‘opmakers’. De inwoners regelen om de beurt de logistiek zodat het voedsel in de kratjes komt, die vervolgens worden opgehaald op de boerderij.

Hoe nu verder? Visie en moestuinen

Na de inspirerende rondleiding is met elkaar uitgewisseld over wat boeren als René nodig hebben om verder te komen. Daaruit kwamen verschillende onderwerpen naar voren. De wat meer abstracte, grotere behoeften zoals een duidelijke visie van de overheid, meer natuuronderwijs, de bereidheid van mensen om te consuminderen, dat mensen anders naar de omgeving gaan kijken en zich weer onderdeel voelen van de natuur. Maar ook onderwerpen die meer dichtbij en lokaal spelen, zoals de logistiek binnen de voedselcoöperatie, het verdienmodel, meer mensen die meedoen, samenwerkingen tussen boeren en moestuinen op de basisschool.

De middag bood voor de deelnemers veel inspiratie en ook stof tot nadenken. De volgende bijeenkomst ging naar de lokale supermarkt Plus Cornelis.