Natuur en Milieu Wijchen: een verhaal bij elke boom

Op een druilerige dag fietsen we door het prachtige buitengebied van Wijchen, langs de Hatertse en Overasseltse vennen. Theo Hesen (rechts) is voorzitter van Natuur en Milieu Wijchen en bestuurslid Hans Boll was in 1992 al bij de oprichting betrokken.

Met bijna elke boom, fietspad, berm en oever waar we langs komen hebben ze zich in de afgelopen jaren wel eens bemoeid. “De gemeente wilde bomen kappen voor een fietspad. Wat bleek? De aanschaf van een strook erlangs was net zo duur als de kap van de bomen. Ambtenaren bedenken dat zelf niet. Fietspad aangelegd, bomen gered!”

We komen langs een oude kloostertuin, waar de vereniging is gevraagd om het ecologisch in te richten. Bij het rommelmuurtje maken we een foto, al word ik meteen gecorrigeerd: “Nee, je moet ‘de biodiversiteitsontwikkeling’ zeggen’, lachen ze.

Het stoom komt bijna uit hun oren als we langs een recreatiebedrijf fietsen dat zich weinig gelegen laat liggen aan de beschermde natuur. De uren besteed aan zienswijzen en handhavingsverzoeken, zijn niet meer te tellen.

We komen ook langs een nieuwbouwwijk – en de prachtige groenstrook die door hun inspanningen als compensatie is gerealiseerd. O.a. dassen en uilen vinden er al hun thuis.

Natuur en Milieu Wijchen is een vereniging met meer dan 200 leden. Wat is hun geheim? Volgens Theo een combinatie van praktische werkzaamheden, zoals wilgen knotten en de aanleg van de kloostertuin, en het beleidsmatig volgen van ruimtelijke ontwikkelingen.